Tuesday, January 29, 2013

IT'S JUST TOO LATE DUDE. BUT I HAD A GREAT TIME - CHAPTER 10.2 ( FINALE )



"Chapter 10.2"


"Baby may bisita tayo." Sabi ni Melissa noong pinagbuksan niya ng pinto si George. Humalik si George sa labi ni Melissa.

"Sino naman?"

"Si Matt."

Agad na dumiretso si George sa kinauupuan ni Matt. Tumayo ito at sinalubong niya ng akap. At umupo na silang dalawa. Hinubad ni George ang kaniyang coat at kinuha iyon ni Melissa.

"Can i talk to you...?" tanong ni Matt.

"Yeah." sagot ni George.

"...alone."

Huminga ng malalim si George.

"Honey, lalabas lang kami ni Matt. Sandali lang kami. Okay?"

"Okay." Nakangiting sabi ni Melissa.


MAKALIPAS ang ilang sandali ay nasa Park na silang dalawa.


"Maigi naman at bumalik na si Melissa."

"Yeah..." Sagot ni George, "...but i am sure na hindi ito about sa pagbalik sa akin ni Melissa."

"Hindi ko na alam ang gagawin ko George. Hirap na hirap na ako."

"Kinausap ko si Joana, but she pushed me away. I wanted to help you, i really am."

"George....."


"............................"

".................................."

"Do you still love me?"

Tumingin sa kaniya si George. At tumango ito.

"Parehas lang tayo, pero itong nararamdaman natin ang dahilan kung bakit tayo nahantong sa ganitong sitwasyon."

"Do you want us to stop this?" tanong ni George.

"Can we?"

"Of course. Kung napasok natin ang ganitong sitwasyon, malalabasan natin."

"I miss my Family George."

"I know. and i know it's my fault, dude."

"No. parehas nating kasalanan ito. But... i still love you." Sabat ni Matt.

"I'm sorry, i don't wanna lose Melissa again."

"I know."

"Magiging ama na ako Dude. and i will do whatever it takes para lang sa magiging pamilya ko."

"Naiingit ako sa iyo."

"No. I envy you, kailangan lang na maging okay kayo ulit ni Joana. At pagnangyari iyon, magiging masaya na ulit ang lahat."

"I don't know kung mangyayari pa iyon."

"It will... trust me." nakangiting sabi ni George.

"Can i hug you for the one last time?"

Tumayo si George. Tumapat siya kay Matt. Tumayo si Matt. Niyakap ni George si Matt. Yakap ng pagcomfort sa lalaki. Walang halong yakap ng pagmamahal.

Pagkatapos noon ay naghiwalay na siyang dalawa. Walang kasiguraduhan kong hanggang kailan matatapos ang napakamahabang problema kinasadlakan nilang dalawa.




PAGKAUWI ni George at agad niyang niyakap ang nakahigang si Melissa sa kama nila.
"I love you honey." Bulong ni George.

"I love you, too."

------

Mag-isa namang natulog si Matt sa kwarto nila ni Joana.

"I miss you Ma." Bulong ni Matt.

-----

Malalim naman ang iniisip ni Joana sa mga sandaling iyon.

"I miss you Pa."

-----



KINABUKASAN ay maagang umalis si George. Muli ay bumalik siya sa tinutuluyan nila Joana at ng mga bata.


Naabutan niyang papasok si Joana sa bahay galing sa pagsundo sa mga anak niya sa mga paaralan.

"Joana." Bigkas ni George.

Lumingon si Joana.

"Kung pumarito ka para sabihin sa akin na balikan ko na si Matt. I'm sorry pero wala akong isasagot sa iyo." sabi ni Joana.

"No. Pumarito ako para sabihin ko sa iyon bumalik na sakin si Melissa."

"Wow. Good for you, bad for her."

"...I know you're still mad at me pero sisiguraduhin ko sa iyong hinding-hindi ko na lolokohin pa ang magiging ina ng anak ko."


"...................."

"Joana... alam kong kasalanan ko ang lahat. Ako ang nagpasimula ng lahat, sana naman huwag mo ng parusahan pa ang asawa mo. Sa akin mo nalang ibuhos ang lahat ng galit mo..." Tumigil siya sa pagsasalita. Nakatingin parin sa kaniya si Joana, "...alam mo, noong nalaman kong magiging ama na ako, nawala na ang doubt ko sa sarili. Siguro nga tama ka na hindi ko mauunawaan ang nararamdaman mo dahil sa wala akong pa akong anak. Pero noong sinabi sa akin ni Melissa na i will be soon to become a father. Sobrang naguilty ako sa sarili ko para kay Matt. Nasira ko ang buhay niya, sarili ko lang marahil ang inisip ko. Pero sana naman, isipin mo ang mga anak ninyo. Mas sila ang nagdudusa sa ginawa mong paghihiwalay sa asawa mo. Mga bata pa sila Joana. At sa ganiyang edad nila, kailangan nila ng amang mag-aaruga sa kanila. Bakit? Natanong mo ba sila kung gusto nilang iwan ang Papa nila? Sarili mo lang din ang inisip mo... hindi mo na inisip ang mararamdaman ng mga bata."


"Matt deserved it!"

"Pero hindi ng mga bata!"

"I am saying sorry for a million times at kahit na hindi mo parin ako patawarin, sana naman kahit si Matt nalang. I promise not to bother him anymore. I want him to be happy again... kasama ang pamilya niya."

"............" Umihip ang malakas na hangin. Naramdaman nila ang lamig ng dampi nito sa kanilang mga balat.

"Aalis na ako... pero sana, maunawaan mo ang mga sinabi ko sa iyo, bilang isang ina ng mga anak ninyo ni Matt."

Tumalikod na si George.

"George...."

Huminto si George.

"I forgive you..." anas ni Joana.

Hindi na humarap si George pero gumuhit sa kaniyang labi ang ngiti.

"Thank you..." Sagot ni George at pinagpatuloy ang kaniyang paglalakad patungo sa kaniyang sasakyan.



----------


NADINIG ni Matt ang tawag ng mga bata mula sa ibaba. Agad siyang lumabas.

Nakita niya kaagad ang mga bata. Mabilis siyang tumakbo pababa at sinalubong ang kaniyang mga anak. Pinaghahalikan niya ang mga ito. Kinarga niya kaagad ang dalawang bata na si Jessica at Jermaine. Yumakap naman sa kaniya si Jasmine.

"Papa... i miss you so much."

"Pa, i miss you."

"Pa, sobra ko po kayong namiss."

Ito ang paulit-ulit na nadidinig niya mula sa kaniyang mga anak.

"Namiss ko din kayo. Mahal na mahal kayo ni Papa." Sabi ni Matt.

Nakita niya si Joana na nakatayo sa pintuan. Inilapag niya ang dalawang bata at sinalubong nito ang kaniyang asawa. Hinawakan niya ito sa magkabilang pisngi at hinalikan sa labi.

"I miss you, Ma. I love you." Niyakap niya ito ng sobrang higpit.

Ngayon ay masaya na siyang muli. Kasama na niyang muli ang kaniyang Pamilya.


-----

Masaya naman kumakain ng almusal si George at Melissa sa loob ng kanilang apartment.


------







MAKALIPAS ang ilang araw ay muling nagkita si George at Matt.


"Kamusta ka na?" Tanong ni George.

"Okay na okay na ako ngayon." Nakangiting sabi ni Matt. Ngayon ay nasa Alfio's restaurant silang dalawa. Magkasabay kasing muli ang kanilang dinaluhang meeting. Nagkataon na muli silang nagkita kaya nagkayayaang sabay ng kumain muna.

"Ikaw? Kamusta?"

"Okay din, malapit na ang kasal ko. Next month. Aasa akong dadalo kayo ng Family mo."

"Oo naman, di ba ako ang bestman mo?" Nakangiting sabi ni Matt.

"Yeah."

"................................."

"Wala na naman tayong nararamdaman para sa isa't isa diba?" Tanong ni George.

"Kung meron man, dapat na nating tapusin kong ano mang meron tayo." Pagpapatuloy ni Matt.

Tumango si George, "....pero alam mo minsan iniisip ko, sana noon pa tayo nagkakilala para hindi na natin ito napagdaanan pa, pero... It's just too late, dude. Mas nauna kong nakilala si Melissa at mas nauna ko siyang minahal, gayunpaman wala akong pinagsisisihan sa mga ginawa natin, nagawa natin. Hindi mas magiging matibay ang pundasyon ng pamilya natin kung, hindi natin napagdaan ang mga iyon. At ngayon ngang magiging ama na ako kagaya mo, mas kailangan ni Melissa ang atensiyon ko." sabi ni George.

"...Tama ka, pero sa lahat ng pinagdaanan nating dalawa, mga pinagsamahan natin.... magsisinungaling ako kung sasabihin kong hindi ako naging masaya kasama ka. At ngayon ngang tatapusin na natin ito, malulungkot ako, pero magiging okay din ako dahil kasama ko ang pamilya ko. Hindi lang talaga umayon sa atin ang tadhana, but i had a great time... na kasama ka. At hinding hindi ko makakalimutan iyon."


"We just should accept the fact na... we weren't meant for each other. And i learned a lot of lessons from it. May mga bagay na hindi dapat pinagpilitan o itatago para sa sariling kapakanan. Dapat pinag-iisipan muna ng maiigi bago pasukin ang isang sitwasyon."

"Tama ka..."


Mula sa kanilang kinauupuan ay pinatugtog ang musikang pumukaw ng atensiyon nilang dalawa...

***SECRETS
----OneRepublic---

I need another story
Something to get off my chest
My life gets kinda boring
Need something that I can confess

'Til all my sleeves are stained red
From all the truth that I've said
Come by it honestly I swear
Thought you saw me wink, no
I've been on the brink, so

Tell me what you want to hear
Something that'll light those years
Sick of all the insincere
I'm gonna give all my secrets away

This time
Don't need another perfect lie
Don't care if critics ever jump in line
I'm gonna give all my secrets away

My God
Amazing that we got this far
It's like we're chasing all those stars
Driving shiny big black cars

And everyday I see the news, all the problems that we could solve
And when a situation rises, just write it into an album
Seen it straight to gold
I don't really like my flow, no, so

Tell me what you want to hear
Something that'll light those years
Sick of all the insincere
I'm gonna give all my secrets away

This time
Don't need another perfect lie
Don't care if critics ever jump in line
I'm gonna give all my secrets away

Oh, got no reason, got not shame
Got no family I can blame
Just don't let me disappear
I'mma tell you everything

So tell me what you want to hear
Something that'll light those years
Sick of all the insincere
I'm gonna give all my secrets away

This time
Don't need another perfect lie
Don't care if critics ever jump in line
I'm gonna give all my secrets away

So tell me what you want to hear
Something that'll light those years
Sick of all the insincere
I'm gonna give all my secrets away

This time
Don't need another perfect lie
Don't care if critics ever jump in line
I'm gonna give all my secrets away

All my secrets away
All my secrets away




Nagkatawanan silang dalawa....



PAGKALIPAS NG ISANG BUWAN...


"Now i pronouced you, Husband and wife..." basbas ng Pari kay George at Melissa. "...you may now kiss the bride."

Itinaas ni George ang belo ni Melissa at inilapat niya ang kaniyang labi sa labi ng kaniyang asawa.

"I love you Honey." Sabi ni George.

"I love you, too." Sagot naman ni Melissa.

Nagpalakpakan ang mga tao. Sila ngayon ay nasa isang beach resort at doon nila dinaos ang kanilang pag-iisang dibdid.


Naging masaya ang araw na iyon para kay George at Melissa bilang isang mag-asawa.

"Congratulations George."

"Thanks Dude."

Sinalubong ng bagong mag-asawa ang lahat. At inihagis ni Melissa ang bouquet na bulaklak at nasalo ito ni Jasmine. Kasama din nito ang kasintahan nitong si Gilbert.

Kompleto ang lahat sa araw na iyon.

Iyon na siguro ang pinakamasayang araw sa buhay ni George. Masaya naman si Matt para kay George. Walang halong kahit anong espesyal na nararamdaman para sa lalaki at ganoon din si George sa kaniya.


















AFTER 2 YEARS............



Masayang nagsama-sama muli ang pamilya ni Matt at ng pamilya ni George.

Pinagdiriwang nila ang ikalawang taon ng kaarawan ng anak ni George at Melissa.

"Happy birthday baby Geof." Sabay sabay na sabi ng lahat nang nasa table habang karga ito ni George.

Sabay-sabay nilang pinagsaluhan ang handa at masayang nagtatawanan.

Hinalikan ni George si Melissa. At anak niya.

Nakita iyon ng bunsong anak ni Matt habang kalong ito ng kaniyang Papa.

"Kuya George----" Pagkuha niya ng atensyon sa lalaki.

"Yes?" Nakangiting patanong ni George.

"----do you still kiss Papa goodnight?"


".............................."


Natahimik ang lahat at napatingin kay George at Matt.







----END----

No comments:

Post a Comment

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Receive all updates via Facebook. Just Click the Like Button Below

Powered By Blogger Widgets